- Friedrich Nietzsche
- Friedrich Wilhelm Nietzsche was a German philosopher. He began his career as a classical philologist, turning to philosophy early in his academic career. In 1869, aged 24, Nietzsche became the youngest professor to hold the Chair of Classical Philology at the University of Basel. Plagued by health problems for most of his life, he resigned from the university in 1879, and in the following decade he completed much of his core writing. In 1889, aged 44, he suffered a collapse and thereafter a complete loss of his mental faculties, with paralysis and vascular dementia. He lived his remaining 11 years under the care of his family until his death. His works and his philosophy have fostered not only extensive scholarship but also much popular interest.
Friedrich Nietzsche
Friedrich Wilhelm Nietzsche (15 oktober 1844 – 25 augustus 1900) was een Duitse filosoof. Hij begon zijn carrière als klassiek filoloog en wendde zich al vroeg in zijn academische carrière tot de filosofie. In 1869, op 24-jarige leeftijd, werd Nietzsche de jongste professor die de leerstoel Klassieke Filologie aan de Universiteit van Bazel bekleedde. Geplaagd door gezondheidsproblemen gedurende het grootste deel van zijn leven, nam hij in 1879 ontslag van de universiteit en in het daaropvolgende decennium voltooide hij een groot deel van zijn kernwerk. In 1889, op 44-jarige leeftijd, kreeg hij een ineenstorting en daarna een volledig verlies van zijn mentale vermogens, met verlamming en vasculaire dementie. Hij leefde zijn overige 11 jaar onder de hoede van zijn familie tot aan zijn dood.Zijn werken en zijn filosofie hebben niet alleen uitgebreide wetenschap bevorderd, maar ook veel populaire belangstelling.
Zijn oeuvre behandelde een breed scala aan onderwerpen, waaronder kunst, filologie, geschiedenis, muziek, religie, tragedie, cultuur en wetenschap, en putte inspiratie uit de Griekse tragedie evenals figuren als Zoroaster, Arthur Schopenhauer, Ralph Waldo Emerson, Richard Wagner, Fjodor Dostojevski en Johann Wolfgang von Goethe.
Johann Wolfgang von Goethe
- Johann Wolfgang von Goethe
- Johann Wolfgang von Goethe was a German polymath who is widely regarded as the most influential writer in the German language. His work has had a wide-ranging influence on literary, political, and philosophical thought in the Western world from the late 18th century to the present. A poet, playwright, novelist, scientist, statesman, theatre-director, and critic, Goethe wrote a wide range of works, including plays, poetry and aesthetic criticism, as well as treatises on botany, anatomy, and colour.
Johann Wolfgang von Goethe (28 augustus 1749 – 22 maart 1832) was een Duitse polymath die algemeen wordt beschouwd als de meest invloedrijke schrijver in de Duitse taal. Zijn werk heeft een verregaande invloed gehad op het literaire, politieke en filosofische denken in de westerse wereld van het einde van de 18e eeuw tot heden.[3][4] Als dichter, toneelschrijver, romanschrijver, wetenschapper, staatsman, theaterdirecteur en criticus,[3] schreef Goethe een breed scala aan werken, waaronder toneelstukken, poëzie en esthetische kritiek, evenals verhandelingen over botanie, anatomie en kleur.
De Duitse filosoof Arthur Schopenhauer noemde Wilhelm Meisters Lehrjahre een van de vier grootste romans die ooit zijn geschreven,[7][c], terwijl de Amerikaanse filosoof en essayist Ralph Waldo Emerson Goethe selecteerde als een van de zes "representatieve mannen" in zijn werk met dezelfde naam (samen met Plato, Emanuel Swedenborg, Michel de Montaigne, Napoleon en William Shakespeare). Goethes opmerkingen en observaties vormen de basis van verschillende biografische werken, met name Johann Peter Eckermanns Gesprekken met Goethe (1836).Zijn gedichten werden op muziek gezet door vele componisten, waaronder Wolfgang Amadeus Mozart, Ludwig van Beethoven, Franz Schubert, Hector Berlioz, Franz Liszt, Richard Wagner en Gustav Mahler.
Goethe had een grote invloed op de negentiende eeuw die in vele opzichten is verweven in de structuur van ideeën die nu wijdverbreid zijn geworden. Hij produceerde volumes poëzie, essays, kritiek, een theorie over kleuren en vroeg werk over evolutie en taalkunde.
Hij was gefascineerd door mineralogie en het mineraal goethiet (ijzeroxide) is naar hem vernoemd.
Zijn non-fictie geschriften, waarvan de meeste filosofisch en aforistisch van aard zijn, stimuleerden de ontwikkeling van vele denkers, waaronder Georg Wilhelm Friedrich Hegel, Arthur Schopenhauer, Søren Kierkegaard, Friedrich Nietzsche, Ernst Cassirer en Carl Jung.
Samen met Schiller was hij een van de belangrijkste figuren van het Weimar-classicisme. Schopenhauer citeerde Goethes roman Wilhelm Meisters Lehrjahre als een van de vier grootste romans die ooit zijn geschreven, samen met Tristram Shandy, La Nouvelle Héloïse en Don Quichot. Nietzsche schreef: "Vier paren waren het die zich niet aan mijn offer onttrokken: Epicurus en Montaigne, Goethe en Spinoza, Plato en Rousseau, Pascal en Schopenhauer. Met deze moet ik in het reine komen als ik lang alleen heb gezworven; ze mogen me gelijk en ongelijk geven; naar hen zal ik luisteren als ze in het proces elkaar gelijk en ongelijk geven."
