- ミロ展 Joan Miró 2025 3.1-7.6 東京都美術館
- 東京都美術館にて2025年3月1日〜7月6日開催。ミロのすべてがここに。初期から晩年まで、決定版大回顧展！
ミロ展 Joan Miró
ミロ展 Joan Miró
会期
2025年3月1日（土）〜7月6日（日）
会場
東京都美術館 企画展示室
開室時間
9：30～17：30、金曜日は20：00まで（入室は閉室の30分前まで）
休室日
月曜日、5月7日（水）※ただし、4月28日（月）、5月5日（月・祝）は開室
アクセス
● JR上野駅「公園改札」より徒歩7分
● 東京メトロ銀座線・日比谷線上野駅「7番出口」より徒歩10分
● 京成電鉄京成上野駅より徒歩10分
※駐車場はありませんので、車でのご来場はご遠慮ください。
〒110-0007 東京都台東区上野公園8-36
主催
東京都美術館（公益財団法人東京都歴史文化財団）、ジュアン・ミロ財団、朝日新聞社、テレビ朝日
協賛
DNP大日本印刷、竹中工務店、関電工
- ミロ展｜東京都美術館
- 1893年にスペインのカタルーニャ州に生まれたジュアン・ミロ（1893～1983）は、同じスペイン出身のピカソと並び20世紀を代表する巨匠に数えられます。太陽や星、月など自然の中にある形を象徴的な記号に変えて描いた、詩情あふれる独特な画風は日本でも高い人気を誇ります。そんなミロの創作活動は、没後40年を迎えたいま、世界的に再評価されています。本展は、〈星座〉シリーズをはじめ、初期から晩年までの各時代を彩る絵画や陶芸、彫刻により、90歳まで新しい表現へ挑戦し続けたミロの芸術を包括的に紹介します。世界中から集った選りすぐりの傑作の数々により、ミロの芸術の真髄を体感できる空前の大回顧展です。 2025年3月1日(土)～7月6日(日) 東京都美術館
- Fundació Joan Miró | Barcelona Museum | Art, architecture and landscape
- A place to experience the art of Joan Miró and other twentieth and twenty-first century artists, a space for participation and dialogue.
- Joan Miró
- Joan Miró i Ferrà was a Catalan Spanish painter, sculptor and ceramist. A museum dedicated to his work, the Fundació Joan Miró, was established in his native city of Barcelona in 1975, and another, the Fundació Pilar i Joan Miró, was established in his adoptive city of Palma in 1981.
Joan Miró i Ferrà (/mɪˈroʊ/ mi-ROH, US also /miːˈroʊ/ mee-ROH; Catalaans: [ʒuˈan miˈɾoj fəˈra]; 20 april 1893 – 25 december 1983) was een Catalaanse Spaanse schilder, beeldhouwer en keramist. Een museum gewijd aan zijn werk, de Fundació Joan Miró, werd in 1975 in zijn geboortestad Barcelona opgericht, en een ander, de Fundació Pilar i Joan Miró, werd in 1981 in zijn adoptiestad Palma opgericht.
Zijn werk, dat internationale erkenning kreeg, is geïnterpreteerd als surrealisme maar met een persoonlijke stijl, die soms ook afdwaalde naar het fauvisme en het expressionisme. Hij was opmerkelijk vanwege zijn interesse in het onbewuste of het onderbewustzijn, wat tot uiting kwam in zijn herschepping van het kinderlijke. Zijn moeilijk te classificeren werken hadden ook een manifestatie van Catalaanse trots. In talrijke interviews vanaf de jaren dertig drukte Miró zijn minachting uit voor conventionele schildermethoden als een manier om de burgerlijke samenleving te ondersteunen, en verklaarde een "moord op de schilderkunst" ten gunste van het verstoren van de visuele elementen van de gevestigde schilderkunst.
- 美術展ナビ
- 日本各地で開催される美術展を紹介する情報サイトです。大型企画展や、公立・私立の美術館・博物館で開催される美術展をはじめ、アートに関わる様々な情報を発信します。
2025.04.02
【レポート】「ミロ展」東京都美術館で7月6日まで 世界から傑作が集結！ 20世紀の巨匠の足跡と作品が現代にメッセージするもの
#ミロ
#東京
#東京都美術館
Een grote overzichtstentoonstelling van de Spaanse kunstenaar Joan Miró, een van de meest representatieve kunstenaars uit de 20e eeuw, is begonnen in het Tokyo Metropolitan Art Museum. Na 40 jaar na zijn dood, wordt Miró wereldwijd herbeoordeeld. Deze tentoonstelling, die de 70-jarige carrière van Miró volgt, is de grootste in zijn soort sinds de eerste solotentoonstelling in Japan in 1966. De tentoonstelling heeft een ongekende ruimte gecreëerd waar meesterwerken uit musea over de hele wereld zijn samengebracht, waaronder drie werken uit de serie <Sterrenbeelden>.
Herbeoordeling van Joan Miró
Joan Miró (1893-1983), geboren in Catalonië, Spanje, wordt samen met de Spaanse Pablo Picasso en Salvador Dalí beschouwd als een van de meesters van de 20e eeuw die door Spanje zijn voortgebracht. Zijn lichte en zangerige werken, die de zon, de maan, de sterren en vrouwen in symbolen in heldere kleuren weergeven, zijn ook populair in Japan.
Miró wordt vaak voorgesteld als een surrealistische schilder, maar hij hield er niet van om als surrealist bestempeld te worden, en hij hield er ook niet van om in een bepaalde categorie te worden geplaatst. Hij zou er zelfs niet van gehouden hebben om als 'schilder' bestempeld te worden. De pure, 'kinderlijke' vrolijke werken weerspiegelen tegelijkertijd de liefde voor zijn vaderland, het denken over zijn vaderland en het vastleggen van de tijd, en de diepe aandacht voor de politiek en de samenleving, terwijl hij leefde in de turbulente periode van de burgeroorlog in zijn vaderland en de Tweede Wereldoorlog. De vrije en ruimhartige creatie, die niet gebonden is aan enige regel, werd alleen voortgebracht door een hevige en tegelijkertijd delicate geest van rebellie.
Miró bleef tot aan zijn dood op 90-jarige leeftijd nieuwe uitdrukkingsvormen uitproberen, geïnspireerd door jonge kunstenaars. Zijn werk beïnvloedde ook vele kunstenaars van de volgende generatie.
40 jaar na zijn dood lijkt de herbeoordeling van Miró's werk en invloed en de positionering ervan in de kunstgeschiedenis van de 20e eeuw wereldwijd toe te nemen. Miró, die het waarschijnlijk niet zou waarderen om in een hokje geplaatst te worden, volgt zijn unieke wereld in een samenstelling van vijf hoofdstukken, gerangschikt in chronologische volgorde.
De interactie met Picasso en "anti-schilderkunst"
Miró, die tegen de wens van zijn ouders in het pad van de schilderkunst insloeg, ging naar de kunstacademie in Barcelona in een tijdperk waarin de avant-gardekunst van Europa snel in opkomst was. Het was rond deze tijd dat hij geschokt was door de uitvoering van het ballet 'Parade', waarvoor Picasso de decors en kostuums ontwierp. Hij kreeg later een relatie met de senior, die hij bewonderde, en ze bleven hun hele leven bevriend met elkaar, ook met hun families. De zelfportretten en werken van dansers die hier worden gepresenteerd, zijn werken die Picasso zijn hele leven bij zich heeft gehouden, en je zult de vriendschap tussen hen voelen.
In de werken die de landschappen van Montroig afbeelden, de plek waar Miró's hart lag en waar hij nadacht, kan men de invloed van het kubisme overstijgen, en een eigen gedetailleerde structuur en ritme van de vorm terugvinden, waardoor er een mysterieuze sfeer ontstaat die ook doet denken aan de werken van Henri Rousseau. Hier lijkt de sympathie voor de Japanse gevoeligheid, die aandacht besteedt aan zelfs een enkele grasspriet, te leven.
De uitwisseling met surrealistische schilders en dichters resulteert in "droomschilderijen". Het beeld met monochrome kleuren, blauw en geelbruin op de achtergrond, met symbolische lijnen, lijkt op kindertekeningen. De letters verschijnen ook rond deze tijd op het scherm, en poëzie is een belangrijk element geworden.
De vormgeving die zweeft tussen abstractie en figuratie, de wereldvisie die heen en weer gaat tussen realiteit en droom, en de gelijke behandeling van letters en figuren. Deze dingen breken allemaal met bestaande concepten en grenzen, en ze zijn verbonden met de "anti-schilderkunst", de uitdaging die Miró, die in deze tijd zei dat hij "de schilderkunst wilde vermoorden", opnam door materialen en elementen te introduceren die niet in de traditionele schilderkunst zaten.
