De Zwitserse Garde van het Vaticaan

Het mysterieuze leger van de paus | DW Documentaire

Het is het kleinste en meest mysterieuze leger ter wereld: de Pauselijke Zwitserse Garde. 

De film begeleidt deze mannen van geloof en strijd, van hun rekrutering in Zwitserland tot hun militaire training in het hart van het Vaticaan.

Dit elitekorps, bestaande uit 150 man, woont in kazernes in het hart van Vaticaanstad. Allen moeten Zwitserse staatsburgers en vrome katholieken zijn. Allen hebben gezworen te vechten tot de dood om hun geloof en de Heilige Vader te beschermen.

Ze zijn erfgenamen van een 500 jaar oude traditie waarin de bescherming en veiligheid van de paus werden gewaarborgd door huurlingen uit Zwitserland.

Getraind in het hanteren van zowel hellebaarden als semi-automatische aanvalsgeweren, vormen de Zwitserse Garde een uniek leger. Maar wie zijn ze echt? Wat motiveert deze jonge mannen om zich bij dit militaire en religieuze korps aan te sluiten? Een kijkje in een wereld die gewoonlijk gesloten is voor de camera's.

https://en.wikipedia.org/wiki/Swiss_Guard

De Pauselijke Zwitserse Garde, ook bekend als de Pauselijke Zwitserse Garde of simpelweg Zwitserse Garde, is een strijdkracht, erewacht en beschermende veiligheidseenheid, onderhouden door de Heilige Stoel om de paus en het Apostolisch Paleis binnen het grondgebied van Vaticaanstad te beschermen. Opgericht in 1506 onder paus Julius II, behoort het tot de oudste militaire eenheden in continue operatie[5] en wordt soms "'s werelds kleinste leger" genoemd.

De Zwitserse Garde wordt beschouwd als een elite militaire eenheid. Het is zeer selectief in zijn rekrutering: kandidaten moeten ongehuwde Zwitserse katholieke mannen zijn tussen de 19 en 30 jaar oud en minstens 1,74 meter lang zijn, die de basistraining met de Zwitserse strijdkrachten hebben voltooid en een professioneel diploma of een diploma van de middelbare school hebben. In 2024 waren er 135 leden.

Geschiedenis

Italiaanse Oorlogen

De Pauselijke Zwitserse Garde vindt zijn oorsprong in de 15e eeuw.

Paus Sixtus IV (1471–1484) had zich verbonden met de Zwitserse Confederatie en bouwde barakken in Via Pellegrino na het voorzien van de mogelijkheid om Zwitserse huurlingen te rekruteren. Het pact werd hernieuwd door Paus Innocentius VIII (1484–1492) om Zwitserse troepen te gebruiken tegen de hertog van Milaan. Alexander VI (1492–1503) gebruikte later de Zwitserse huurlingen tijdens zijn alliantie met de koning van Frankrijk.

Tijdens de tijd van de Borgia's begonnen de Italiaanse oorlogen, waarin de Zwitserse huurlingen een vast onderdeel waren van de frontlinies onder de oorlogvoerende partijen, soms voor Frankrijk, en soms voor de Heilige Stoel of het Heilige Roomse Rijk. De huurlingen meldden zich aan toen ze hoorden dat koning Karel VIII van Frankrijk oorlog ging voeren met Napels. Onder de deelnemers aan de oorlog tegen Napels was kardinaal Giuliano della Rovere, de toekomstige Paus Julius II (1503–1513), die goed bekend was met de Zwitsers, aangezien hij jaren eerder bisschop van Lausanne was geweest.

...

In september 1505 vertrok het eerste contingent van 150 soldaten te voet naar Rome, onder bevel van Kaspar von Silenen. Ze betraden de stad op 22 januari 1506, nu beschouwd als de officiële datum van de oprichting van de Garde. 

"De Zwitsers zien de trieste situatie van de Kerk van God, Moeder van het Christendom, en beseffen hoe ernstig en gevaarlijk het is dat een tiran, die begeerlijk is naar rijkdom, straffeloos de gemeenschappelijke Moeder van het Christendom kan aanvallen," verklaarde de Zwitserse theoloog Huldrych Zwingli, die later een protestantse hervormer werd. Paus Julius II verleende de Garde later de titel "Verdedigers van de vrijheid van de Kerk".[12]

De sterkte is in de loop der jaren sterk gevarieerd en is bij gelegenheid ontbonden en opnieuw samengesteld.

...

In 1537 beval Paus Paulus III de Zwitserse Garde opnieuw in te stellen en stuurde kardinaal Ennio Filonardi om de rekrutering te begeleiden.