Mangrowce i łąki trawy morskiej odgrywają rolę w ograniczaniu powodzi

Jaką rolę odegrały namorzyny i łąki trawy morskiej w redukcji powodzi?

Namorzyny i łąki trawy morskiej odgrywają kluczową rolę w redukcji powodzi na wybrzeżach Mauritiusa, działając jako naturalne bariery i bufor.

Namorzyny
Lasy namorzynowe tworzą gęste systemy korzeniowe wzdłuż wybrzeża i ujść rzek na Mauritiusie, fizycznie zatrzymując osady i redukując erozję gleby, co pomaga stabilizować linię brzegową podczas burz i przypływów.

Korzenie te rozpraszają energię fal, obniżają wysokość i siłę przypływów sztormowych oraz zmniejszają prędkość wód powodziowych, minimalizując w ten sposób powodzie na wybrzeżu i w głębi lądu podczas cyklonów.

Namorzyny spowalniają również napływ wody podczas gwałtownych powodzi i przechwytują szczątki spływów, zapewniając ochronę zarówno krótkoterminową (wydarzenie powodziowe), jak i długoterminową (erozja, utrata ziemi).

Restauracja ekosystemów namorzynowych była kluczową strategią adaptacji do zmian klimatycznych na Mauritiusie, co udowodniono, że zwiększa odporność na silnie zaludnionych lub wrażliwych wybrzeżach.

Łąki trawy morskiej
Łąki trawy morskiej, często występujące w sąsiedztwie namorzynów i raf koralowych w płytkich lagunach przybrzeżnych, dodatkowo zmniejszają ryzyko powodzi poprzez stabilizację osadów i promowanie przejrzystości wody.

Trawy morskie osłabiają energię fal w miarę jej przemieszczania się w kierunku brzegu, pomagając w rozpraszaniu wpływu przypływów sztormowych, zanim dotrą one do plaż i zabudowań.

Zatrzymując osady, łąki trawy morskiej ograniczają erozję wybrzeża, przyczyniając się do trwalszych linii brzegowych i dalszej ochrony infrastruktury i siedlisk w głębi lądu.

Zdrowe ekosystemy trawy morskiej wspierają również funkcjonowanie raf koralowych, tworząc efekt synergiczny, który maksymalizuje odporność na burze i powodzie wzdłuż wybrzeża Mauritiusa.

Razem, namorzyny i łąki trawy morskiej zmniejszają skalę i dotkliwość powodzi na wybrzeżach Mauritiusa, szczególnie podczas cyklonów i przypływów sztormowych, poprzez stabilizację linii brzegowej, rozpraszanie energii fal i utrzymywanie zdrowia ekosystemu dla szerszej naturalnej odporności.

Które wybrzeża Mauritiusa są najbardziej narażone na zalewanie ze względu na geomorfologię?

Czynniki geomorfologiczne wpływające na podatność na zagrożenia
Wybrzeża pozbawione raf koralowych są najbardziej narażone na bezpośredni wpływ fal i przypływów — te rafy zazwyczaj rozpraszają dużą część energii burz i pływów, zanim dotrze ona do lądu.

Erozja i wąskie plaże, wydobywanie piasku, szybka utrata osadów i niewystarczająca ilość łąk trawy morskiej zmniejszają zarówno wysokość, jak i efekt buforowania linii brzegowej, nasilając zalewanie i powodzie.

Agresywna zabudowa wybrzeża, która eliminuje namorzyny i tereny podmokłe, pozostawia regiony otwarte na szybkie zalewanie i wtórne skutki, w tym wtargnięcie słonej wody i utratę zasobów wód gruntowych.

Podsumowując, Pereybere (północ), Mon Choisy (północny zachód), Riviere des Galets (południe) i Quatre Soeurs (wschód) należą do najbardziej geomorfologicznie narażonych wybrzeży Mauritiusa na przypływy sztormowe, z ekspozycją bezpośrednio związaną z zdegradowanymi ekosystemami ochronnymi i niziną.