Eva's Zine

[Film] Król Królów

  • Język oryginalny: Angielski
  • Kraj: Wszystkie krajecountry-flag
  • Rozrywka

Utworzono: 2025-07-22

Utworzono: 2025-07-22 16:43


Miłość, która nie zawodzi, wiara, która przezwycięża przeciwności - opowieści z <Król Królów>.


Od najniższego punktu do najdalszego - wywiad z reżyserem <Król Królów> Jang Seong-ho i dyrektorem zdjęć Kim Woo-hyungiem.


Oczyma małego Waltera, jak <Król Królów> pokonuje bariery religijne.



Życie naszego Pana to książka o życiu Jezusa z Nazaretu, napisana przez angielskiego powieściopisarza Charlesa Dickensa dla jego małych dzieci, w latach 1846-1849, mniej więcej w czasie, gdy pisał Dawida Copperfielda. Życie naszego Pana zostało opublikowane w 1934 roku, 64 lata po śmierci Dickensa.


Charles John Huffam Dickens (/ˈdɪkɪnz/ ⓘ; 7 lutego 1812 – 9 czerwca 1870) był angielskim powieściopisarzem, dziennikarzem, autorem opowiadań i krytykiem społecznym. Stworzył jedne z najbardziej znanych postaci fikcyjnych w literaturze i jest uważany przez wielu za największego powieściopisarza ery wiktoriańskiej.[1] Jego prace cieszyły się niespotykaną popularnością za jego życia, a do XX wieku krytycy i uczeni uznali go za geniusza literackiego. Jego powieści i opowiadania są szeroko czytane do dziś.


W historii Zjednoczonego Królestwa i Imperium Brytyjskiego era wiktoriańska to panowanie królowej Wiktorii, od 20 czerwca 1837 do jej śmierci 22 stycznia 1901 roku. Czasami stosowane są nieco inne definicje. Era następowała po erze georgiańskiej i poprzedzała erę edwardiańską, a jej druga połowa pokrywa się z pierwszą częścią ery Belle Époque w kontynentalnej Europie.

W Wielkiej Brytanii miało miejsce szereg liberalizujących reform politycznych, w tym rozszerzenie prawa wyborczego. Wielki głód spowodował masową śmierć w Irlandii na początku tego okresu. Imperium Brytyjskie miało stosunkowo pokojowe stosunki z innymi mocarstwami. Uczestniczyło w różnych konfliktach zbrojnych, głównie z mniejszymi mocarstwami. Imperium Brytyjskie rozrosło się w tym okresie i było dominującą potęgą na świecie.


Powieści


Klub Pickwicka (1836–1837)

Oliver Twist (1837–1839)

Nicholas Nickleby (1838–1839)

The Old Curiosity Shop (1840–1841)

Barnaby Rudge: A Tale of the Riots of Eighty (1841)

Życie i przygody Martina Chuzzlewita (1843–1844)

Dombey i syn (1846–1848)

Characters Dawid Copperfield (1849–1850)

Samotnia (1852–1853)

Ciężkie czasy (1854)

Mała Dorrit (1855–1857)

Opowieść o dwóch miastach (1859)

Wielkie nadzieje (1860–1861)

Nasz wspólny przyjaciel (1864–1865)

Tajemnica Edwina Drooda (1870)


Książki bożonarodzeniowe


Opowieść wigilijna (1843)

Dzwony (1844)

Świerszcz za kominem (1845)

Bitwa o życie (1846)

Nawiedzony człowiek i pakt z duchem (1848)


Opowieść wigilijnato prawdopodobnie jego najbardziej znana historia, z częstymi nowymi adaptacjami. Jest to również najczęściej filmowana z historii Dickensa, z wieloma wersjami pochodzącymi z wczesnych lat kina.[275] Według historyka Ronalda Huttona obecny stan obchodów Bożego Narodzenia jest w dużej mierze wynikiem odrodzenia tego święta w połowie wiktoriańskiej ery, na czele którego stała Opowieść wigilijna. Dickens katalizował pojawiające się Boże Narodzenie jako święto rodzinne, oparte na hojności, w przeciwieństwie do malejących obserwacji społecznych i kościelnych, gdy pojawiły się nowe oczekiwania klasy średniej.[276] Jego archetypowe postacie (Scrooge, Mały Tim, duchy Bożego Narodzenia) weszły do zachodniej świadomości kulturowej. „Wesołych Świąt”, wybitne wyrażenie z opowieści, spopularyzowało się po pojawieniu się historii.[277] Termin Scrooge stał się synonimem skąpca, a jego okrzyk „Bah! Humbug!'”, odrzucenie świątecznego ducha, zyskało również walutę jako idiom.[278] Wiktoriański powieściopisarz William Makepeace Thackeray nazwał książkę „narodowym dobrem i dla każdego mężczyzny i kobiety, która ją czyta, osobistą życzliwością”.





Komentarze są wyłączone dla tego wpisu.