Radość czytania: Jak książki inspirują moją ciekawość

Czytanie zawsze było moim ulubionym hobby. Bez względu na to, gdzie jestem — na plaży, w górach lub w metrze — zawsze noszę ze sobą książkę. Wyznaczyłem sobie cel czytania przez co najmniej 30 minut każdego dnia. Dla mnie czytanie to nie tylko rozrywka; to sposób na uczenie się nowych rzeczy, odkrywanie różnych perspektyw i znajdowanie inspiracji w esejach i fikcji.
Niedawno zacząłem czytać książkę o Erwinie Schrödingerze, słynnym fizyku. Chociaż jego książka została opublikowana prawie sto lat temu, jego idee pozostają wpływowe w takich dziedzinach jak matematyka, nauka, a nawet sztuczna inteligencja. Przeczytałem jak dotąd tylko kilka rozdziałów, ale już jestem zafascynowany jego błyskotliwym myśleniem.
Książka zaczyna się od wprowadzenia do Schrödingera i bada jego myśli o naturze, koncentrując się szczególnie na starożytnej greckiej filozofii. Ten aspekt mnie interesuje, ponieważ w Korei filozofia i zasady naturalne są często pomijane. Dowiedzenie się, jak teorie Schrödingera są zakorzenione w historii Grecji, a nawet w starszych ideach, sprawia, że doceniam wartość klasycznej wiedzy filozofów i naukowców.
Podczas czytania uczę się również nowego słownictwa naukowego, takiego jak „kwark”, „lepton” i „gluon”. Ponieważ moim głównym kierunkiem jest lingwistyka, te słowa są dla mnie nowe i intrygujące, zwłaszcza ze względu na ich unikalną wymowę. Wyobrażam sobie nawet, że jeśli kiedykolwiek stworzę własną markę, mogę użyć nazw takich jak „Kwark” lub „Lepton”.
Ostatecznie mam nadzieję być małą, ale znaczącą częścią wszechświata, jak maleńki pyłek kurzu. Jeśli kiedykolwiek założę miejsce lub markę, chcę, aby jej nazwa odzwierciedlała moją pasję do nauki i sposób, w jaki używam mojego umysłu. Czytanie wciąż inspiruje mnie każdego dnia, podsycając moją ciekawość i kreatywność.

Nature and the Greeks and Science and Humanism, Cambridge University Press (1996)

Four Lectures on Wave Mechanics, Delivered at the Royal Institution, London, on 5th, 7th, 12th, and 14th March, 1928

What Is Life? The Physical Aspect of the Living Cell is a 1944 science book written for the lay reader by the physicist Erwin Schrödinger. The book was based on a course of public lectures delivered by Schrödinger in February 1943, under the auspices of the Dublin Institute for Advanced Studies, where he was Director of Theoretical Physics, at Trinity College, Dublin. The lectures attracted an audience of about 400, who were warned "that the subject-matter was a difficult one and that the lectures could not be termed popular, even though the physicist’s most dreaded weapon, mathematical deduction, would hardly be utilized."[1] Schrödinger's lecture focused on one important question: "how can the events in space and time which take place within the spatial boundary of a living organism be accounted for by physics and chemistry?"

In the book, Schrödinger introduced the idea of an "aperiodic solid" that contained genetic information in its configuration of covalent chemical bonds. In the 1940s, this idea stimulated enthusiasm for discovering the chemical basis of genetic inheritance. Although the existence of some form of hereditary information had been hypothesized since 1869, its role in reproduction and its helical shape were still unknown at the time of Schrödinger's lecture. In 1953, James D. Watson and Francis Crick jointly proposed the double helix structure of deoxyribonucleic acid (DNA) on the basis of, amongst other theoretical insights, X-ray diffraction experiments conducted by Rosalind Franklin. They both credited Schrödinger's book with presenting an early theoretical description of how the storage of genetic information would work, and each independently acknowledged the book as a source of inspiration for their initial researches.