Dit is een door AI vertaalde post.
Een inwoner van Seoel verkent Seoel: Choi Soa-kliniek
- Taal van de tekst: Koreaans
- •
-
Referentieland: Alle landen
- •
- Overig
0000-00-00 00:00:00
Selecteer taal
Samengevat door durumis AI
- Herinneringen en veranderingen van het oude gebouw 'Choi Soa-kliniek' in Gaetong 109 in het hart van Seoel.
- Sinds de transformatie tot een kledingwinkel in de herfst van 2019 heeft het gebouw verschillende veranderingen ondergaan, met de komst van 'Beurre Beurre', een project van een chef-kok, en Park Yong-in van Urban Zakapa.
- Hoewel het gebouw herinneringen oproept aan mijn kindertijd bij mijn grootouders, wordt er ook spijt betuigd over de moeilijkheden met het onderhoud van oude gebouwen.
Ik ben geboren in Seoul en heb er altijd gewoond.
Ik geniet ervan om door het centrum van Seoul te wandelen en oude gebouwen te bewonderen.
Ik vertel verschillende verhalen met architectuur als middelpunt.
Alle foto's zijn door mijzelf gemaakt.
01 Minso A&O Clinic
Gyeodong 109
28 Bukchon-ro 4-gil, Jongno-gu, Seoul
Het Gyeodong Hyundai-kantoorpand waar mijn vader werkte. Als je iets verder naar achteren loopt, vind je mijn favoriete oude gebouw, de [Minso A&O Clinic].
Ik vond het oude bordje zo leuk, maar op een dag was het weg. Ik denk dat het is verwijderd toen de kliniek sloot. Ik vraag me af waar dat bordje nu is.
In de herfst van 2019 werd het plotseling een kledingwinkel, en op de kleine open ruimte naast het gebouw stonden bouwmaterialen en een rode Pony. Ik was zo blij om die Pony weer te zien. Ik dacht dat het misschien de auto was die ze hadden gekocht toen hij voor het eerst werd uitgebracht.
In 2020 was er een nieuw project van een bekende chef-kok (er was ook een klein bordje met de naam 'Gyeodong 1963'),
en onlangs is Beurre Beurre van Park Yong-in van Urban Zakapa erin gevestigd.
Beurre Beurre (beurre beurre) Anguk @2024
Het interieur van het gebouw tijdens de opnames in 2019. De interne trap was al verdwenen, maar ik hoopte dat het zo lang mogelijk bewaard zou blijven. Het zou waarschijnlijk moeilijk zijn om het te onderhouden vanwege het beheer en de schade aan het materiaal.
Tot de basisschool herinner ik me mijn ouderlijk huis als een interieur met houten materialen, een houten trap die naar de tweede verdieping leidde. Een oude kist met een visafsluitmechanisme halverwege. Een kledingkast en een kaptafel in de slaapkamer, een ladekast waar de tv op stond en een grote tank in de hal. Daarom word ik altijd aan die herinneringen herinnerd wanneer ik een hippe gerenoveerde twee verdiepingen tellende woning zie of een plek vol met kledingkasten.
Mijn grootvader is overleden, maar de naamplaat van mijn grootvader hangt nog steeds aan het huis.
De naamplaat van deze dokter is er ook nog, en ik denk dat die zal blijven hangen tot het gebouw wordt afgebroken.
